สันทนี  บุญโนทก, รักษ์ศิริ  ชุณหพันธรักษ์ และสิริมา  เชียงเชาว์ไว (ม.ป.ป., หน้า 100-101)  กล่าวถึงหลักการเขียนข้อความแผ่นป้ายโฆษณาตามท้องถนน  ไว้ดังนี้

1. ต้องทำให้ผู้รับสารเกิดความสะดุดตา  สะดุดใจ (attention) โดยอาจใช้คำพูด  ถ้อยคำให้ผลกระทบในทันที  ทำให้อยากจะฟังหรืออ่านข้อความต่อไป

2. เพื่อกระตุ้นความสนใจให้เกิดแก่ผู้รับสาร (interest) การทำงานแผ่นป้ายโฆษณาตามท้องถนนจะต้องทำให ้ผู้รับสารเกิดความสนใจในสารทันที

3. เพื่อสร้างความปรารถนาให้เกิดขึ้นแก่ผู้รับสาร (desire) งานแผ่นป้ายโฆษณาตามท้องถนนที่ดีต้องต้องต้องสามารถมองเห็นได้ชัดทนแดดทนฝนได้ดีสร้างความรู้สึก ให้ผู้รับสารเกิดความต้องการที่จะใช้ผลิตภัณฑ์  เกิดความต้องการในการบริโภค

4. เพื่อให้เกิดการปฏิบัติ (action) งานแผ่นป้ายโฆษณาตามท้องถนนต้องต้องต้องสามารถมองเห็นได้ชัดทนแดดทนฝนได้ดีโน้มน้าวใจให้ผู้รับสารมีความรู้สึกคล้อยตาม  จนเกิดการตัดสินใจซื้อสินค้า

ข้อควรคำนึงในการใช้ภาษาเพื่อการแผ่นป้ายโฆษณาตามท้องถนน มีดังนี้

1. ใช้ภาษาสามัญ ง่าย ๆ สุภาพเข้าใจง่าย  สละสลวยหนุ่มนวล  ชวนสนใจ

2. ใช้ถ้อยคำภาษาที่ตรงความหมายที่ต้องการ สอดคล้องกับวัฒนธรรมของการใช้ภาษา

3. ใช้ถ้อยคำ ภาษาที่ถูกต้อง ต้องเป็นป้ายที่เหมาะสมกับสถานที่ ไม่ใช้ภาษาแสลง วิบัติ หรือคำต่ำกว่ามาตรฐาน

4. ใช้ภาษาให้ถูกต้องตามแบบแผน ไม่ใช้ถ้อยคำที่ตัด หรือย่อที่รู้กันเฉพาะกลุ่ม

5. ไม่ใช้คำที่มีความหมายกำกวม เข้าใจได้สองแง่สองมุม  คำผวน  คำภาษาตลาด